ای نامه که میروی به سویش، از سوی من ببوس رویش
به نام خدا؛ سوسن جان، امروز درست دو سال و یک ماه و شش روزه که ندیدمت، چه کنم که اینجا در شعب ابی طالب ماموریت مخفیانه دارم. اینجا حتی جماع مخقیانه ایت . همه زنان با برقع صورت خود را پوشانده اند و من نمی فهمم دارم با چه کسی جماع میکنم، فقط آنها را از روی شماره میشناسم. مثلا دیشب شماره ی سی و دو آمده بود اینجا، تازه بعد از جماع فهمیدم که او مولایم علی بود و برای رد گم کنی خود را به آن شکل در اورده بود. ولی هیچ کدام از این ها مثل خودت نمی شوند، وقتی بودی، نمی دونستم کی بودی، حالا که نیستی، فهمیدم کی بودی.
دوستدار تو، نقی
(نامه نقی مظلوم به سوسن از شعب ابی طالب)
شهردار سامرا 